Een stalen koekenpan van DeBuyer
|Het grappige van sommige veranderingen en bewuste keuzes is, dat je een aantal ervan niet meer overdenkt nadat ze zijn doorgevoerd. Sommige dingen zijn gewoon goed en dan ben je er ook klaar mee.

Zo ging het ook met onze koekenpannen. Ooit kocht ik eens per één of twee jaar een nieuwe tefalpan, of iets wat erop leek. Hoe duur de pan ook was, na een periode van maximaal twee jaar zaten er krasjes in. En aangezien het opeten van de anti-aanbaklaag niet zo goed schijnt te zijn voor de gezondheid, moest die pan dan weer weg. Om vervolgens weer een nieuwe pan te kopen.
Op een dag was ik het zat en dus ging ik op zoek naar een ander soort pan.
Na enig leeswerk en wat wikken en wegen kochten we een plaatstalen pan van het franse merk Debuyer. Deze pannen werken iets anders dan een standaard koekenpan met anti-aanbaklaag, maar als je eraan gewend bent, dan willen de meeste mensen niets anders meer.
Deze plaatstalen pan moet je inbranden om er vervolgens een leven lang mee te doen. Niet alleen zijn het superpannen om mee te bakken. Je hebt voor altijd iets in huis om eventuele inbrekers mee naar buiten te werken…
De voordelen:
Een besparing voor de portemonnee
Een stalen pan bleek ongeveer evenveel te kosten als één van de beter bekend staande pannen met anti-aanbaklaag. Dat viel mij behoorlijk mee. Zeker omdat de stalen pannen veel langer mee gaan. Onze pannen hebben we nu vier jaar en er is nog niets mis mee. Beter gezegd: hoe langer je deze pannen hebt, hoe beter ze bakken. Ik heb geen idee hoe lang deze pannen precies mee gaan, maar ik verwacht er toch minstens wel een jaar of 15-20 mee te doen. Als het ding inderdaad 15 jaar mee gaat (maar ik vermoed dus langer) dan kost de pan je ongeveer 50 cent per jaar.
Een besparing voor het milieu
Doordat deze pannen zo lang meegaan hoef je niet iedere paar jaar een nieuwe pan te kopen. Dat is dus niet alleen fijn voor jezelf, maar ook voor het milieu. Als iedereen zijn pan met anti-aanbaklaag iedere paar jaar weg gooit, dan krijg je daar toch een flinke pannenberg van. Mét nog steeds die anti-aanbaklaag erin – die voor de natuur ook wel niet goed zal zijn.
Lekker bakken – ook in de oven
De pan doet zijn werk goed en hij bakt fijn. De pan wordt snel warm en geleid de warmte goed. Dit blijft hij door de jaren heen ook doen. Extra fijn is het, dat het niet erg is als er eens iets een beetje aanbakt. Je krijgt de pan altijd weer schoon en hij raakt ook niet zomaar beschadigd. Omdat de pan helemaal van metaal is, kun je hem ook in de oven zetten – als dat past met de steel (hoe groter de pan – hoe langer de steel).
Mooi en degelijk
Hoewel ik mooi (0f lelijk) niet echt belangrijk vind voor pannen, mag ik deze koekenpannen graag zien. Ze zijn robuust, maar toch sierlijk. Daarbij vind ik het belangrijk dat ze een flink aantal jaar mee gaan.
De nadelen
Loeizwaar
De stalen pannen hebben een behoorlijk gewicht. Het kleine koekenpannetje (zie foto) gaat nog wel, maar hoe groter de pan, hoe zwaarder ze worden. Voor onze medium koekenpan heb ik twee handen nodig om hem op te tillen als deze vol zit met eten. Een dergelijke pan is niet handig als je om wat voor reden dan ook je handen niet te zwaar kunt belasten. Ik grapte bij de aanschaf dat ik gelijk bewapend was tijdens het koken….
Een uitdagende start
Een pan met anti-aanbaklaag hoef je alleen even af te wassen voordat je hem in gebruik neemt. Een stalen pan moet je afwassen en daarna inbranden. Daar zijn verschillende manieren voor. Bij onze pannen kregen we een gebruiksaanwijzing voor het inbranden (met olie). Het is niet moeilijk, maar je moet er wel even de tijd voor nemen. Ik vond het vooral een beetje spannend, omdat ik het niet kende. Bij al onze andere pannen hoefde dit namelijk niet.
Op internet leeft het inbakken erg onder sommige bezitters van plaatstalen koekenpannen. De verschillende technieken kun je makkelijk terugvinden. Er worden ook methodes voor het inbranden op youtube getoond (gewoon zoeken op DeBuyer en inbranden). Mijn conclusie over het geheel is dat je erover kunt perfectionisten, maar dat het uiteindelijk niet zoveel uitmaakt. De eenvoudigste manier van inbranden is waarschijnlijk net zo goed als de meest ingewikkelde methode. Onze pannen zijn iets minder mooi ingebrand, maar ze bakken fijn.
Direct afwassen en afdrogen
Omdat deze pannen van staal zijn, roesten ze snel. Het is het beste om ze direct na het gebruik gelijk even af te wassen met warm water. Sop gebruik ik eigenlijk nooit, want dat tast de baklaag aan. Na het afwassen direct afdrogen en gelijk even invetten en de pan blijft mooi. Laat je hem slordig drogen op het afdruiprek tot de volgende ochtend, dan heb je roestplekken.
Eindoordeel
Ben ik blij met mijn pannen? JA!! Ik ben nog steeds dagelijks blij met mijn pannen. En hoewel ik het soms wel vervelend vind dat ze zo zwaar zijn, hoef ik toch geen lichtere pan met anti-aanbaklaag. Als ik een grote koekenpan aan zou schaffen van plaatstaal zou ik wel gaan voor een tweede handvat, zodat hij beter te tillen is. Voor nu zijn we echter dik tevreden.
Ik heb een Fissler koekenpan, helemaal van RVS, behalve de steel. Dus in de oven kan hij niet. Duitse degelijkheid. Maar ik kan er niet alles in bakken, want de temperatuur loopt altijd snel op in de pan. Ik heb nu van hetzelfde merk twee pannen met een keramische laag gekocht. Dat bakt weer heel anders en ik moet er nog steeds aan wennen, maar aanbakken doet het niet.
Wij hebben ook een Fissler koekenpan van RVS – inclusief steel (maar kan ook niet in de oven, want te groot… ).
De pan vindt ik vooral super om in te wokken (omdat hij zo mooi egaal heet wordt) en om pannenkoeken en aardappeltjes in te bakken. Vlees, vis en eieren bakken we vooral in de stalen koekenpannen.
Ik vond t geen fijne pannen. Ik heb ze drie jaar gehad. Met name dat ze zo zwaar zijn vond ik een nadeel, ik heb vaak last van mijn gewrichten dus t was niet te doen. Ook bleef alles bij mij aanbranden Ondanks dat ik de pannen meerdere malen heb ingebrand volgens de instructies. Na de zoveelste poging was ik het zat, bracht ze naar de kringloop en kocht ik le creuset pannen waar ik nooit problemen mee heb gehad.
Maar mooi zijn ze zeker deze pannen.
Ze zijn inderdaad echt zwaar. Als ze dan ook nog aan blijven branden, dan schiet het niet op.
Van aanbranden hebben we hier geen last (behalve als ik het vuur te hoog zet en de pan vergeet….. ik laat nog wel eens wat aanbranden, maar dat ligt niet aan de pan… 🙂 )
Ik las eens bij een Amerikaanse blogster een lijstje van spullen die je uitstekend bij de kringloop kan kopen omdat ze praktisch onverwoestbaar zijn. Zij noemde gietijzeren pannen. Jouw pan zou ook in die categorie vallen.
Het gewicht en roestplekken zou voor mij wel een no-go zijn trouwens. Ik ben van de Greenpan.
Ze zijn inderdaad praktisch onverwoestbaar. Ik heb alleen nog nooit een pan bij de kringloop gezien. Op marktplaats heb ik nog nooit gekeken… Voor de dertig euro die ze kosten koop ik ze echter liever nieuw.