Zo snel krijg je brand
Vanmorgen hadden we bij het ontbijt een klein brandje. Het gevolg van een sukkelige actie met kaarsen en een kaaspapier wat tegen de vlam aan kwam te liggen.
Het gevaar met kaarsen is, dat je meestal niet naast de kaars blijft zitten. Mensen lopen en doen dingen. En als de kaars dan te dicht bij brandbaar materiaal staat, dan heb je in een paar seconden een vuurtje.
In ons geval liep het letterlijk met een sisser af. Ik doofde de boel met een omgekeerde pan en een plens thee voor de uitstekende, brandende delen. Wat me overigens in één klap overtuigde van de noodzaak van een blusdeken. Want er zit een grenzen aan wat je kunt doven met een pan en een mok thee.
Op internet vond ik onderstaand filmpje over brand door een kaarsvlam. Wat me opvalt is dat de rookmelder pas aanschiet als er al een flink vuur is. Twee minuten dáárna slaat het vuur al over naar de gordijnen.
Wij hebben ons lesje in ieder geval weer geleerd: geen kaarsen in de buurt van brandbaar materiaal.
Hoe goed jou jij je kaarsen in de gaten?
Ik brand bijna geen kaarsen sinds ik ergens hoorde dat van de walm je plafond vies wordt. Dus nu doe ik het maar gewoon met schemerlampen.
Daar zit wat in. Zelf geef ik niet zo om kaarsen, maar voor zoon is het aansteken van de kaarsjes het hoogtepunt van de maaltijd… Dus tja…
Bij ons staan de kaarsen ivm de kinderen pas ’s avonds aan, als ze op bed liggen. 2 stuks op de eetkamertafel, die verder leeg is. En 1 op de salontafel, waar ook niets op staat.
Weinig risico op brand dus!
Kaarsen met een batterijtje erin! Dan heb je geheid geen brandjes meer.
Die hebben we ook, maar da’s toch anders. Hoewel onze mini-kerstboompjes wel ontzettend leuk zijn.
Een keer een kerstetentje met allemaal hoge kandelaars op de grond met een boel kaarsen erin. Ook op tafel heel veel kaarsen. En dan zoon van vier die al flink hyper was van een show van Disney on ice. Nee ging niet gebeuren geen moment rust. De kaarsen op de grond gingen uit en toen pas ging ik met zoon aan tafel. Hij zat uit de buurt van de kaarsen op tafel. De reden voor mijn paniek. Op de kleuterschool was het gebruikelijk om kaarsjes te branden bij het kerstontbijt. Tot die keer dat het haar van vriendinnetje in de fik vloog toen ze over de tafel hing. Ze had mazzel en is niet al te erg verbrand. Altijd in mijn hoofd blijven hangen. Nooit kaarsen bij de kinderen. Nu zijn ze groter (17 en 11) en doen we waxine lichtjes. Maar eerder altijd die op een batterijtje. Zeker aan tafel.
Dat is ook wat met dat incident in de klas. Ik vind open vuur (en frituurpannen) ook erg eng met kinderen. In een ruimte waar kaarsen op de vloer staan zou ik zoon ook niet rond laten lopen.
Je hebt rookmelders, en brandmelders.Dat zijn verschillende dingen.
En een handzame brandblusser in huis is ook niet verkeerd, ik heb er een in de keuken en een boven. In de kerstperiode(met meer kaarsen aan) had ik altijd een emmer staan met een dweil….zodat je vrij snel een natte dweil ergens over kon gooien, en evt die emmer water. Beetje overdreven maar dat komt omdat ik al echt een keer brand meemaakte en dan wordt je oplettender.